|
Prowadzenie firmy
Przedsiębiorca ma prawny obowiązek prowadzenia systematycznego
rejestru wszystkich spraw mających skutki finansowe dla firmy. Właściwa
administracja finansowa jest także istotna dla samego przedsiębiorcy.
Jest źródłem informacji gospodarczych, pozwala obserwować postęp
własnej firmy, podejmować decyzje itp. Holenderski fiskus pozostawia
przedsiębiorcy stosunkowo dużą swobodę wyboru systemu i sposobu
prowadzenia administracji pod warunkiem, że będzie ona dawała wystarczający
wgląd w sprawy finansowe firmy istotne z punktu widzenia podatkowego.
Dokumenty finansowe
Dokumenty finansowe należy przechowywać przez dziesięć
lat, zgodnie z zapisem w niderlandzkim kodeksie cywilnym (Algemene
Wet inzake Rijksbelastingen).
Dokumenty ważne dla zarządzania firmą, to informacje
zapisane na papierze lub w formie elektronicznej: księga przychodów
i rozchodów; otrzymane faktury i kopie wysłanych faktur, wyciągi
bankowe; umowy i inne tego typu dokumenty; oprogramowanie i bazy
danych.
BTW (podatek od towarów i usług - VAT)
Z dokumentów księgowych musi wynikać, jaki podatek
BTW został naliczony klientom przy każdej transakcji (powinien być
wymieniony na fakturze). Podobnie z fakturami za zakupy - BTW powinien
być wymieniony osobno. Dane te będą nam potrzebne od określenia,
jaką sumę musimy zapłacić Urzędowi Skarbowemu, względnie, jaki przysługuje
zwrot nadpłaconego podatku BTW od fiskusa. Należy przechowywać:
- wystawiane faktury
- zapłacone faktury
- dane dot. wydatków niefakturowanych
- dane dot. przychodów niefakturowanych
- dane dot. prywatnego korzystania z towarów i usług, którymi
firma obraca (np. artykuły spożywcze, naprawa warsztatowa na własny
użytek przedsiębiorcy, samochód służbowy - liczba kilometrów przejechanych
prywatnie, itp.)
Faktury
Wystawiane faktury powinny mieć numer kolejny i serię. Powinny
one zawierać:
- datę wystawienia faktury i jej numer
- nazwę i adres dostawcy lub klienta (oraz numer identyfikacji
podatkowej w przypadku handlu z innym krajem Unii Europejskiej)
- opis dostarczonych towarów lub usług
- ceny netto - bez podatku BTW
- kwotę podatku BTW, rozdzieloną według poszczególnych stawek
- numer wpisu do rejestru handlowego (tylko firmy wystawiające
faktury).
Numer identyfikacji podatkowej (So-Fi nummer): www.belastingdienst.nl
Numer rejestru handlowego (Handelsregisternummer): www.kvk.nl
Do góry
Dokumenty potrzebne do założenia
firmy - zezwolenia i dyplomy
Kolejność starania się o zezwolenia
Przedsiębiorca może potrzebować jednocześnie zezwolenia
na budowę i zezwolenia dotyczącego środowiska. Jeżeli planuje jakiekolwiek
prace budowlane, powinien najpierw złożyć wniosek o zezwolenie dotyczące
środowiska, a później o zezwolenie na budowę. Nie można ubiegać
się o zezwolenie na budowę przed uzyskaniem decyzji o wydaniu zezwolenia
dotyczącego środowiska. Ponadto wymagania dotyczące ochrony środowiska
mogą mieć wpływ na prace budowlane. Zalecany jest kontakt z wydziałem
ochrony środowiska władz lokalnych lub Regionalną Izbą
Przemysłowo-Handlową (Kamer van Koophandel).
W niektórych sektorach przedsiębiorca zakładający
firmę musi posiadać określone zezwolenia i świadectwa. Decyduje
o tym holenderskie Ministerstwo Spraw Ekonomicznych.
Świadectwo zawodowe
W świetle ustawy o zakładaniu przedsiębiorstw (Vestigingswet)
nie jest wymagana wiedza fachowa w dziedzinie prowadzenia działalności.
Ustawa zakłada, iż przedsiębiorca posiada lub zdobędzie potrzebną
wiedzę fachową i doświadczenie, aby zagwarantować jakość swoich
produktów lub usług. Banki natomiast często stawiają warunki dotyczące
profesjonalnej wiedzy udzielając kredytów.
Informacje w jęz. niderlandzkim na stronie Ministerstwa
Spraw Ekonomicznych: http://www.ez.nl/beleid/ext_frame.asp?site=/beleid/home_ond/diplomaregister/level_1_welk_diploma.htm
Istnieje jednak wyjątek od zamieszczonej od znajdującej
się na ww. stronie MSE listy: piekarze, rzeźnicy i zakłady instalacji
elektromechanicznych muszą posiadać zarówno świadectwo zawodowe
(Vaktechniek) jak też dyplom przedsiębiorcy (Bedrijfstechniek).
Wiedza fachowa jest też niezbędna, aby móc zostać
oficjalnie uznanym w branży zawodowej i stać się członkiem organizacji
branżowej (odpowiednik cechu), co jest bardzo istotne dla uzyskania
wiarygodności w oczach klientów. Organizacje branżowe prowadzą liczne
kursy w tym zakresie.
Dyplom wiedzy o przedsiębiorczości (Bedrijfstechniek)
Od założyciela firmy zajmującej się produkcją skomplikowaną
lub taką, w której jakość pracy jest szczególnie istotna dla zdrowia
i bezpieczeństwa ludności, wymagany jest dyplom przedsiębiorcy Bedrijfstechniek
(dawniej zwany "poziomem C"). Przykładowe dziedziny:
- Produkty żywnościowe (piekarze i cukiernicy, rzeźnicy, przetwórcy
ryb i drobiu)
- Konstrukcje (firmy budowlane, firmy konstruktorskie w zakresie
budownictwa cywilnego i użytkowego, murarze, firmy rozbiórkowe,
stolarze, zakłady inżynierii cywilnej, lądowej i hydraulicznej)
- Instalacje (zakłady instalacji elektromechanicznych, monterzy
instalacji gazowych i wodnych, hydraulicy, zakłady instalacji
centralnego ogrzewania, klimatyzacyjnych i chłodniczych oraz ogrzewania
szklarniowego)
- Sektor samochodowo-motocyklowy (dealerzy samochodów, warsztaty
naprawcze, zakłady blacharskie, naprawa maszyn rolniczych, dealerzy
motocykli)
W większości przypadków przy zgłaszaniu nowej firmy do rejestru
handlowego nie są wymagane świadectwa bądź też zezwolenia. Należy
jednak zapoznać się z rozporządzeniami władz lokalnych, które wymagają
zezwoleń (np. związanych z ochroną środowiska) od przedsiębiorców
zakładających firmę.
Numer rejestru handlowego (Handelsregisternummer):
www.kvk.nl
Przedsiębiorca powinien odpowiednio wcześniej zadbać
o konieczne zezwolenia. Zebranie wszystkich potrzebnych dokumentów
jest czasochłonne, a przedsiębiorca poddawany jest ścisłej kontroli.
W niektórych branżach wymagane jest ponadto spełnianie wymagań przez
organizacje branżowe lub organy certyfikujące.
Przedsiębiorca rozpoczynający działalność w sektorze
gastronomicznym musi uzyskać odnośne zezwolenie od władz lokalnych.
W świetle ustawy władze mogą oczekiwać od prowadzącego działalność
gastronomiczną nienagannego zachowania, ukończenia co najmniej 21
lat i posiadania świadectwa HORECA (dyplom stwierdzający wymaganą
wiedzę w dziedzinie sektora gastronomiczno-hotelowego, zdobywanej
w szkolnictwie zawodowym lub w ramach specjalnych kursów). Szereg
działalności, np. prowadzenie handlu detalicznego wymaga z kolei
tzw. Middenstandsdiploma potwierdzającego wiedzę w zakresie m.in.
zasad prowadzenia firmy, administracji, księgowości i prawa pracy.
Zezwolenia na prowadzenie działalności (Vestigingsvergunningen),
i informacje o sposobach ich uzyskania: www.kvk.nl
Dyplomy polskie
Dyplomy uzyskane w polskich instytucjach edukacyjnych
nie są automatycznie uznawane w Niderlandach. Wymagają one nostryfikacji
przez uprawnione instytucje, np. Nuffic.
Instytucje te udzielają szczegółowych informacji na temat procedur.
Można również skorzystać z pomocy organizacji doradczych.
Plan zagospodarowania przestrzennego
Każdy przedsiębiorca planujący zainwestowanie w budynek
lub teren musi brać pod uwagę plan zagospodarowania przestrzennego.
Nie ma znaczenia, gdzie rozpoczynamy działalność -
we własnym domu, posesji dzierżawionej lub budynku, w którym działała
firma o podobnym profilu - zawsze trzeba się liczyć z planem zagospodarowania
przestrzennego. Każda holenderska gmina ustala w planie zagospodarowania
przestrzennego, jakie przeznaczenie może mieć dany budynek czy teren.
Może się więc okazać, że w budynku będącym naszą własnością nie
wolno nam rozpocząć zaplanowanej przez nas działalności, np. otworzyć
restauracji, bo nie zezwala na to plan.
Firma we własnym domu
Jeżeli przedsiębiorca chce założyć firmę we własnym
domu, potrzebuje zezwolenia władz lokalnych na przekształcenie powierzchni
mieszkalnej w np. biurową. Większość budynków mieszkalnych sprzedawana
jest z przeznaczeniem na zamieszkanie i nie zezwala się na zakładanie
w nich firm. Czasami jednak władze tolerują prowadzenie firmy we
własnym mieszkaniu. Na przykład:
- jeżeli firma prowadzi działalność czysto biurową
- jeżeli mieszkanie nie jest odwiedzane przez klientów
- jeżeli obecność firmy nie będzie przeszkadzać sąsiadom
- jeżeli na działalność gospodarczą przeznaczona zostanie tylko
niewielka część mieszkania
Zarówno władze, jak i sąsiedzi, mieliby prawdopodobnie zastrzeżenia
wobec otwarcia sklepu, zakładu fryzjerskiego, czy zakładu produkcyjnego
wykorzystującego maszyny w mieszkaniu na piętrze bloku.
Wynajem powierzchni pod firmę
Jeżeli przedsiębiorca chce wynająć powierzchnię pod
firmę, musi pamiętać o zgodzie wynajmującego. W kontrakcie wynajmu
należy dokładnie sprecyzować, o jaką działalność chodzi i przewidzieć
związane z tym możliwe okoliczności (np. większe koszty sprzątania
wspólnych pomieszczeń, hałas itp.)
Budynek, w którym działała już inna firma
Jeżeli w budynku prowadziła podobną działalność inna
firma, należy sprawdzić, czy plan zagospodarowania przestrzennego
jest aktualny.
Jeśli przedsiębiorca planuje budowę nowego budynku lub rozbudowę
istniejącego, będzie potrzebował zezwolenia na budowę. O zezwolenie
należy ubiegać się u odpowiednich władz gminnych.
Do góry
Zezwolenie dotyczące środowiska
Jeżeli zakładana firma (jej produkty lub działalność)
stanowi zagrożenie dla środowiska, należy uzyskać zezwolenie na
planowaną działalość. Wydanie zezwolenia zależy od takich czynników
jak proces produkcji, składowanie towarów, stosowane surowce i narzędzia.
Również o tych wymogach należy zasięgnąć informacji w urzędzie gminnym.
Obowiązek zgłoszenia zamiast zezwolenia dot.
środowiska
Pewne typy działalności, takie jak gastronomia, sprzedaż
detaliczna, podlegają ogólnym przepisom dotyczącym ochrony środowiska.
Jeżeli firma spełnia stawiane wymagania, przedsiębiorcy pozostaje
tylko powiadomić władze o prowadzonej działalności. Obowiązek zgłoszenia
zastępuje wówczas obowiązek posiadania zezwolenia.
Do góry
Własność intelektualna
W jaki sposób zabezpieczyć swój produkt? Czy konkurencja
może po prostu skopiować nasz system? Czy konkurenci mogą wprowadzić
na rynek produkt o niemal identycznej nazwie i skorzystać z odniesionego
przez nas sukcesu?
Pewne szczególne aspekty produktów i usług wymagają
ochrony prawnej. Holenderskie przepisy związane z tego typu ochroną
ujęte są w prawie dotyczącym własności intelektualnej. Istnieją
cztery rodzaje ochrony tej własności:
Ochrona patentowa wynalazków technicznych
Patent chroni rozwiązania techniczne stosowane w nowych
produktach lub procesach produkcji. Patent (prawo wyłączności) oznacza,
że inne osoby muszą uzyskać zgodę na korzystanie, wytwarzanie lub
sprzedaż opatentowanego wynalazku. Innymi słowy muszą za to zapłacić
(wykupić licencję).
Ubieganie się o patent
Patenty wydaje urząd własności przemysłowej (Bureau
voor het Industriële Eigendom, skrót BIE) w Rijswijk. Urząd ten
stanowi niezależny organ holenderskiego Ministerstwa Spraw Ekonomicznych
(Het Ministerie van Economische Zaken). W aktach znajduje się 60
milionów patentów, które stanowią źródło bezpłatnej informacji technicznej.
O nadanie patentu można ubiegać się samodzielnie lub za pośrednictwem
agenta. Agenci ds. patentów mają przygotowanie prawne w dziedzinie
patentów, marek i modeli.
http://www.epo.co.at/index.htm
Więcej informacji na temat patentów znajdą Państwo
na stronach www.algemeen-octrooibureau.nl
i www.bie.nl
(w jęz. angielskim).
Ochrona rysunków i modeli nowych projektów
Rysunki bądź modele nowych projektów można zarejestrować,
uniemożliwiając wykonanie ich imitacji. Dotyczy to rysunków dwuwymiarowych,
takich jak nadruki lub wzory na tkaninach, materiałach lub papierze.
Mogą to być również trójwymiarowe modele, na przykład artykuły gospodarstwa
domowego i inne akcesoria, meble lub odzież.
Warunkiem jest, aby rysunki lub modele były nowe.
Poniższe modele są wyłączone z ochrony:
- Obiekty czysto dekoracyjne, nie posiadające funkcji użytkowej
- Formy niezbędne do uzyskania określonego efektu technicznego
- Obiekty obrażające ogólnie przyjęte dobre obyczaje lub zagrażające
porządkowi publicznemu
Rejestracja praw
Aby uzyskać prawo wyłączności dla rysunku lub modelu
należy zarejestrować je w urzędzie Benelux-Bureau voor Tekeningen
of Modellen w Hadze.
Każdy może zarejestrować prawo do rysunku lub modelu.
Można to zrobić osobiście lub zwrócić się do agenta specjalizującego
się w tej dziedzinie. Świeżo upieczonym przedsiębiorcom nie posiadającym
jeszcze doświadczenia w rejestracji modeli radzimy skorzystać z
pośrednictwa agenta-specjalisty. Agenci tacy mają przygotowanie
prawne w dziedzinie patentów, marek i modeli.
Ochrona marki
Zbudowanie mocnej marki ma ogromne znaczenie dla przedsiębiorcy.
Klienci wybierają pewną markę, ponieważ są przekonani o jej jakości.
Marka może przybierać rozmaite formy. Każdy symbol ułatwiający rozróżnienie
produktów lub usług może być pojmowany jako marka. Marką mogą być
słowa, wizerunek lub połączenie tych elementów. Zestawienia koloru,
liczb i liter, symboli i kształtów mogą także stanowić markę.
Rejestracja
Aby wejść w posiadanie prawa wyłączności do danego
znaku towarowego (marki) należy go zarejestrować w urzędzie Benelux-Bureau
voor Tekeningen of Modellen. Zarejestrować prawo do znaku towarowego
może każdy. Można to zrobić osobiście lub zwrócić się do specjalistycznej
agencji. Początkującym przedsiębiorcom radzimy skorzystać z pośrednictwa
agenta-specjalisty.
Ochrona praw autorskich dzieł literackich,
artystycznych lub naukowych
Jeżeli przedsiębiorca jest autorem pracy literackiej,
artystycznej lub naukowej, noszącej jego osobiste piętno, automatycznie
nabywa on prawa autorskie do tego dzieła. W Niderlandach nie są
wymagane żadne formalności, aby otrzymać prawa autorskie.
Prawo autorskie oznacza, że twórca dzieła jest jedyną
osobą, która może decydować o wykorzystaniu lub eksploatowaniu swojego
dzieła przez innych.
Dzieła literackie, artystyczne i naukowe muszą spełniać
następujące warunki:
- Praca musi posiadać indywidualny i osobisty charakter. Musi
to być dzieło oryginalne.
- Praca musi być również - aktualnie lub w przeszłości - postrzegana
zmysłami. Innymi słowy można ją zobaczyć, przeczytać bądź usłyszeć.
Rejestracja
Aby uzyskać dowód posiadania prawa autorskiego można
zarejestrować dzieło (zaopatrując w datę i parafując) w dziale Registratie
en Successie urzędu skarbowego.
Więcej informacji?
Więcej informacji na temat praw autorskich znajdą
Państwo pod adresem: Buma-Stemra
lub stronach organizacji międzynarodowych BIEM
i CISAC.
Do góry
Zatrudnianie personelu
Zawieranie umowy o pracę
Prawo wymaga, aby zawierane z pracownikami umowy o
pracę miały formę pisemną. Treść umowy nie jest ściśle określona,
ale powinna zawierać podstawowe dane (umowy o pracę: www.kvk.nl):
- nazwiska pracodawcy i pracobiorcy
- okres zatrudnienia i wymiar godzin (tygodniowy, miesięczny lub
roczny)
- pełniona funkcja lub rodzaj wykonywanej pracy lub zakres obowiązków
- wysokość płacy za wykonywaną pracę i sposób płatności
- okres wypowiedzenia
W niektórych sektorach stosuje się zbiorowy układ pracy (CAO),
specyficzny dla danego sektora. CAO jest zbiorem przepisów określających
ściśle warunki zatrudnienia, łącznie z minimalną wysokością wynagrodzenia.
Indywidualna umowa o pracę nie może być sprzeczna z warunkami określonymi
w CAO. Więcej informacji na temat zbiorowych układów pracy CAO można
uzyskać w organizacjach pracodawców i w inspektoratach Arbeidsinspectie
(inspekcji pracy).
Więcej informacji na temat pracy znajdą Państwo w
rozdziale poświęconym pracy w Niderlandach:
Praca w Niderlandach i
pod adresem: www.centrum-niderlandzkie.pl
Do góry
Ubezpieczenia
Od większości rodzajów ryzyka w przedsiębiorstwie
można się ubezpieczyć.
Istnieją zakładowe i indywidualne polisy ubezpieczeniowe.
Towarzystwa ubezpieczeniowe wprowadziły wyraźny podział na ryzyko,
które ponosi przedsiębiorca jako osoba prywatna (ubezpieczenia
osobowe) i ryzyko ponoszone w związku z prowadzona
działalnością gospodarczą (ubezpieczenia
dla firm).
Ubezpieczenia osobowe
Poniżej omawiamy rodzaje ubezpieczeń zabezpieczające
przedsiębiorcę. Informacje o ubezpieczeniu pracobiorców podano w
dziale o podatku od wynagrodzeń.
Ubezpieczenie od kosztów leczenia
Każdy, kto mieszka lub pracuje w Niderlandach, podlega
obowiązkowemu ubezpieczeniu. Wysokość podstawy opodatkowania dochodów
określa, czy dana osoba podlega obowiązkowemu ubezpieczeniu zdrowotnemu
(ziekenfonds), czy też musi zawrzeć prywatne ubezpieczenie zdrowotne
w jednym z towarzystw ubezpieczeniowych.
Każdy, kto zgłasza się do urzędu skarbowego jako przedsiębiorca,
otrzymuje formularz, w którym podaje szacunkową wysokość podstawy
opodatkowania swoich dochodów w danym roku. Jeżeli jest to kwota
poniżej € 19.058.77, urząd skarbowy przesyła przedsiębiorcy
deklarację do obowiązkowego ubezpieczenia zdrowotnego także dla
osób samozatrudnionych. Pozwala to zawrzeć ubezpieczenie obowiązkowe
(ziekenfonds) w towarzystwie ubezpieczeniowym.
Urząd skarbowy raz w roku pobiera składkę wynikającą
z podstawy opodatkowania dochodów. Przedsiębiorca płaci natomiast
wartość nominalną składki bezpośrednio do wybranego przez siebie
funduszu zdrowotnego. Jeżeli podstawa opodatkowania przekroczy €
19.058.77, składka nie jest już pobierana, a przedsiębiorca musi
ubezpieczyć się od kosztów leczenia prywatnie.
Ubezpieczenie od niezdolności do pracy
Samodzielny przedsiębiorca poniżej 65 lat jest niemal
zawsze obowiązkowo ubezpieczony od ryzyka utraty dochodów wskutek
niezdolności do pracy także osób samozatrudnionych według ustawy
WAZ (ustawa o ubezpieczeniu od niezdolności do pracy dla osób samozatrudnionych).
Składkę pobiera urząd skarbowy. Ubezpieczenie wypłacane jest przez
Związek Przedsiębiorstw (De bedrijfsvereniging).
Po rocznym okresie niezdolności do pracy przedsiębiorca
otrzymuje zasiłek podstawowy, wynoszący 70% minimalnej płacy. Aby
zapewnić sobie pomoc w pierwszym roku oraz uzupełnienie zasiłku
podstawowego, można zawrzeć dodatkowo ubezpieczenie prywatne. Dokładnych
informacji udzieli branżowy zakład ubezpieczeniowy lub towarzystwo
ubezpieczeniowe.
Ubezpieczenie wypadkowe
Ubezpieczenie wypadkowe oznacza jednorazową wypłatę
stałej sumy w przypadku częściowej lub całkowitej niezdolności do
pracy na skutek nieszczęśliwego wypadku. Ubezpieczenie to nie jest
obowiązkowe.
Ubezpieczenie emerytalne
Każda osoba w Niderlandach, która ukończyła 65 lat
otrzymuje AOW, holenderską emeryturę podstawową. Warto powiększyć
tę kwotę zawierając dodatkowe ubezpieczenie emerytalne.
Ubezpieczenie od utraty pracy (fundusz pracy)
Osoba, która była zatrudniona na etacie i została
bez pracy otrzymuje WW (zasiłek dla bezrobotnych). Przedsiębiorcy
samozatrudnieni nie mają jednak prawa do tego zasiłku. Nie mogą
też zawrzeć ubezpieczenia od utraty pracy we własnej firmie.
Bardziej szczegółowe informację znajdą Państwo w broszurce
"Goed verzekerd van start" (w jęz. niderlandzkim), cena
2,80 €, do zamówienia na stronie:
http://www.kvk.nl/popop/producten/productframes.asp?artikelID=383&ProduktTypeID=1&ProduktID=null§ieID=1&produktSectieID=0§ieNaam=Starters
Ubezpieczenia dla
firm
Istnieje wiele form ubezpieczenia firmy od ryzyka.
Z zasady są one dobrowolne. Mogą jednak wystąpić sytuacje, gdy np.
kontrahent wymaga posiadania przez firmę określonego ubezpieczenia.
Z reguły firmy ubezpieczają ryzyko płynące z prowadzonej działalności
i wypadków losowych.
Ubezpieczenie aktywów firmy
Aktywa firmy stanowią budynki, maszyny, wyposażenie,
magazyny i środki transportu. Ich pożar lub kradzież mogłyby zatrzymać
produkcję. Od tego typu ryzyka ubezpieczają następujące polisy:
- polisy cargo
- polisy na maszyny i wyposażenie
- ubezpieczenie siedziby firmy
- ubezpieczenie od przerwy w produkcji i awarii maszyn
- polisy komputerowe
Ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej
Jeżeli oferowany produkt lub usługa są przyczyną uszkodzenia
ciała lub dóbr materialnych, przedsiębiorca może zostać pociągnięty
do odpowiedzialności. Istnieją dwa rodzaje polis ubezpieczających
od takich przypadków:
- ubezpieczenie OC dla firm
- zawodowe ubezpieczenie OC
Ubezpieczenie ładunku w czasie transportu
Ubezpieczenie to pokrywa szkody powstałe w czasie
transportu towarów, zarówno dokonanego przez samego przedsiębiorcę,
jak i za pośrednictwem profesjonalnej firmy przewozowej.
Ubezpieczenie pomocy prawnej
Jeżeli przedsiębiorca ma jakiekolwiek problemy prawne
z klientami, dostawcami lub personelem, polisa ta pokryje koszty
pomocy prawnej.
Ubezpieczenie kredytu
Jeżeli firma dostarcza towary na kredyt, ponosi ona
ryzyko związane z powstaniem długu. Innymi słowy, zawsze istnieje
ryzyko, iż klient nie będzie mógł lub nie zechce zapłacić. Ubezpieczenie
niewypłacalności klienta zabezpiecza przed takim ryzykiem.
Do góry
Ogólne warunki sprzedaży towarów
i usług
Jest to zapis standardowych zasad i warunków, które
mogą być stosowane w umowach dotyczących transakcji międzynarodowej
wymiany handlowej.
Czy jest to obowiązkowe ?
Stosowanie ogólnych warunków sprzedaży towarów i usług
w obrocie międzynarodowym nie jest obowiązkowe.
Ogólne warunki sprzedaży towarów i usług można przekazać
klientowi osobiście, przesłać je lub wydrukować na odwrocie oferty.
Można je także zamieścić w aneksie do umowy lub w załączniku powołując
się na określone punkty wzoru ogólnych warunków sprzedaży towarów
i usług.
Branżowe ogólne warunki sprzedaży towarów
i usług (w obrocie krajowym)
Wiele organizacji branżowych opracowało standardowe
warunki sprzedaży towarów i usług, które mogą stosować ich członkowie.
Można również opracować własne warunki, dobrze jest jednak skonsultować
się z organizacją branżową, firmą doradczą lub prawnikiem. Izba
przemysłowo-handlowa może również służyć radą i pomocą.
Czy ogólne warunki sprzedaży towarów i usług
należy zdeponować ?
Ogólne warunki sprzedaży można zdeponować w izbie
przemysłowo-handlowej, u notariusza lub w miejscowym sądzie, choć
nie ma takiego obowiązku. Zdeponowanie może być jednak korzystne
na przykład, kiedy przekazanie klientowi kopii ogólnych warunków
przed podpisaniem umowy nie jest możliwe. W przypadku jakichkolwiek
wątpliwości można wówczas skorzystać ze zdeponowanego egzemplarza.
Do góry
|
