System
polityczny w Królestwie Niderlandów
Królestwo Niderlandów jest monarchią konstytucyjną. Królowa
wchodzi w skład rządu, jednak odpowiedzialność polityczną
ponoszą ministrowie. Obecnie królową jest Beatrix.
Każdy obywatel tego kraju, który ukończył 18 lat, ma prawo
oddać swój głos w bezpośrednich wyborach do Drugiej Izby oraz
prawo kandydowania do Parlamentu. Parlament, "Staten-Generaal",
składa się z dwóch izb. Pierwsza izba liczy 75 członków wybieranych
pośrednio przez przedstawicieli prowincji, członków Provinciale
Staten (funkcja porównywalna z wojewodą). Druga Izba liczy
150 członków, wybieranych przez obywateli. Całość niderlandzkiego
ustawodawstwa powstaje przy współudziale przedstawicieli społeczeństwa.
Parlament stanowi razem z Królową i ministrami władzę ustawodawczą.
Zarówno rząd, jak i parlament, mogą zgłaszać projekty ustaw.
Władza wykonawcza należy do rządu. Uchwały rządowe są podpisywane
także przez Królową. Konstytucja nakazuje przeprowadzanie
wyborów do Pierwszej i Drugiej Izby co cztery lata. Odbywanie
posiedzeń i podejmowanie uchwał możliwe jest wyłącznie wówczas,
gdy na posiedzeniu obecna jest ponad połowa członków. Uchwały
podejmowane są bezwzględną większością głosów (połowa członków
plus jeden). Do zmiany konstytucji konieczna jest zgoda dwóch
trzecich członków. |
|
|
|
Partie
polityczne
W Niderlandach istnieje wiele partii politycznych, między
innymi jako efekt niskiego progu wyborczego w systemie proporcjonalnej
reprezentacji. Największe znaczenie mają trzy główne partie:
PvdA, CDA i VVD. PvdA, założona w roku 1946, ma swoje korzenie
w holenderskim ruchu zawodowym. Jej dążeniem jest pełnienie
roli partii socjaldemokratycznej, mającej zwolenników we wszystkich
warstwach społeczeństwa. Odwrót od kościoła w latach sześćdziesiątych
stymulował wymuszoną współpracę pomiędzy partiami chrześcijańskiej
demokracji (KVP, ARP i CHU), co doprowadziło do powstania
jednej partii: CDA ('Apelu Chrześcijańsko-Demokratycznego').
Ideologia partyjna opiera się tu na założeniach religijnych. | |
Sala obrad Drugiej Izby Parlamentu
|
|
W wyniku wyborów parlamentarnych w dniu 22 listopada 2006 roku, CDA zdobyła 41 mandatów, PvdA 33 mandatów i CU 6 mandatów. Wymienione partie podpisały porozumienie koalicyjne i w dniu 22 lutego 2007 roku utworzyły rząd koalicyjny mający większość parlamentarną.
Wyniki parlamentarne na przestrzeni lat 1989-2006:
Liczba mandatów oraz partie zasiadające w Drugiej Izbie Parlamentu (Tweede Kamer) |
1989 |
1994 |
1998 |
2002 |
2003 |
2006 |
Christen Democratisch Appél ('apel chrześcijańsko-demokratyczny'), CDA |
54 |
34 |
29 |
43 |
44 |
41 |
Partij van de Arbeid ('partia pracy"), PvdA |
49 |
37 |
45 |
23 |
42 |
33 |
Volkspartij voor Vrijheid en Democratie ('narodowa partia na rzecz wolnos ci i demokracji'), VVD |
22 |
31 |
38 |
23 |
28 |
22 |
Democraten '66 ('demokraci '66'), D66 |
12 |
24 |
14 |
7 |
6 |
3 |
Groen Links ('zielona lewica'), GL |
6 |
5 |
11 |
11 |
8 |
7 |
Lijst Pim Fortuyn ('lista Pima Foruyna'), LPF |
|
|
|
26 |
8 |
|
Leefbaar Nederland ('Holandia, w której da sie żyć '), LN |
|
|
|
2 |
- |
|
Christen Unie ('unia chrześcijańska'), CU |
|
|
|
4 |
3 |
6 |
Socialistische Partij ('partia socjalistyczna'), SP |
|
2 |
5 |
9 |
9 |
25 |
Staatkundig Gereformeerde Partij ('zreformowana partia państwowa'), SGP |
3 |
2 |
3 |
2 |
2 |
2 |
Gereformeerd Politiek Verbond ('zreformowany związek polityczny'), GPV |
2 |
2 |
2 |
- |
- |
|
Reformatorische Politieke Federatie ('reformatorska federacja polityczna'), RPF |
1 |
3 |
3 |
- |
- |
|
Centrum Democraten ('demokraci centrowi'), CD |
1 |
3 |
- |
- |
- |
|
Algemeen Ouderen Verbond ('powszechny związek osób starszych'), AOV |
- |
6 |
- |
- |
- |
|
Politieke Partij Radicalen ('polityczna partia radykałów'), PPR (obecnie wchodzi w skl ad Groen Links) |
- |
- |
- |
- |
- |
|
Pacifistische Socialistische Partij ('pacyfistyczna partia socjalistyczna, PSP) (obecnie wchodzi w skl ad Groen Links) |
- |
- |
- |
- |
- |
|
Communistische Partij Nederland ('komunistyczna patrtia Niderlandów'), CPN |
- |
- |
- |
- |
- |
|
Evangelische Volkspartij ('ewangelicka partia ludowa"), EVP |
- |
- |
- |
- |
- |
|
Party voor de Vrijheid, (partia na rzecz wolności), PVV |
|
|
|
|
|
9 |
Partji voor de Dieren (partia na rzecz zwierząt), PvdD |
|
|
|
|
|
2 |
Razem |
150 |
150 |
150 |
150 |
150 |
150 |
Do góry
Władze
W Królestwie Niderlandów rozróżniamy władze szczebla państwa, prowincji
i gmin. Państwo dba o interesy o znaczeniu narodowym, a prowincje
i gminy są organami władzy regionalnej. Ponadto istnieją jeszcze
zarządy gospodarki wodnej, posiadające uprawnienia związane ze swoimi
funkcjami. Niderlandy składają się z dwunastu prowincji pełniących
swoje zadania w dziedzinie ochrony środowiska, zagospodarowania
przestrzennego, zaopatrzenia w energię, działań socjalnych, kultury
i sportu. Główny zarząd każdej prowincji tworzą "het college
van gedeputeerde staten" (władze wykonawcze województwa: uchwały
i ich wykonawstwo) oraz komisarz Królowej (przewodniczący). Kolejnym
szczeblem administracyjnym Niderlandów jest 548 gmin. Dbają one
o infrastrukturę w zakresie wód i transportu, mieszkalnictwa, zarządu
oświaty publicznej, gminnej opieki społecznej i zdrowotnej, kultury,
sportu i rekreacji. Zarząd gminy tworzy burmistrz (przewodniczący),
rada gminy (uchwały i ich projekty) oraz kolegium składające się
z burmistrza i członków zarządu gminy (uchwały i ich wykonawstwo).
Dostęp do wszystkich stron związanych z władzami Niderlandów: www.minbuza.nl
i www.overheid.nl
(w jęz. niderlandzkim i angielskim).
Do góry
Zarys
struktury administracyjnej Niderlandów
Poziom kraju:
Poziom prowincji (12):
Poziom gmin (548):
Do góry
Euro
Płatnosci z Niderlandami odbywają się, tak jak z innymi krajami
Unii Europejskiej, poza Wielką Brytanią, Danią i Szwecją, w euro.
Znakiem waluty jest €. 1 euro ma wartość około 4 PLN (średni
kurs wymiany NBP). Aktualne zestawienie kursów: http://www.gwk.nl/koers.lp.
Aktualne kursy wymiany znajdą Państwo najszybciej w bankach.
Do góry
Obecny
skład rządu
30 czerwca 2006r. premier J.P. Balkenende złożył dymisję swojego gabinetu, gdyż koalicję opuściła partia D66. W wyniku przedterminowych wyborów przeprowadzonych w dniu 22 listopada 2006 roku, CDA zdobyła 41 mandatów, PvdA - 33 mandaty, SP (Partia Socjalistyczna) - 25, liberałowie z VVD zyskali 22 miejsca, Partia Wolności - 9, Groen Links (zieloni) - 7 mandatów, Christen Unie przypadło 6 miejsc, Demokraten 66 - 3 mandaty, Partia na rzecz Zwierząt - 2 miejsca oraz Staatkundig Gereformeerde Partij - 2 mandaty. Frekwencja wyniosła 80,35%. Do stołu rokowań siadły CDA, PvdA oraz ChristenUnie. Po ponad 80 dniach negocjacji zawarto porozumienie koalicyjne w dniu 22 lutego 2007r. zaprzysiężono nowy rząd. Premierem pozostał J.P. Balkenende a stanowiska wicepremierów przypadły liderowi PvdA Wouterowi Bos'owi (wicepremier i minister finansów ) oraz Andre Rouvoet z CU wicepremier i minister ds. młodzieży i rodziny).
Pełen skład gabinetu:
Premier i Minister ds. ogólnych - J.P. Balkenende (CDA)
Wicepremier i Minister Finansów - Wouter Bos (PvdA)
Wicepremier i Minister ds. Nieletnich i Rodziny - Andre Rouvoet (CU)
Minister Spraw Zagranicznych - Maxime Verhagen (CDA)
Minister ds. Rozwoju i Współpracy - Bert Koenders (PvdA)
Minister Sprawiedliwości - Ernst Hirsch Ballin (CDA)
Minister Spraw Wewnętrznych - Guusje ter Horst (PvdA)
Minister Edukacji, Kultury i Nauki - Ronald Plaskerk (PvdA)
Minister Obrony - Eimert van Middelkoop (CU)
Minister Mieszkalnictwa, Gospodarki Przestrzennej i Ochrony Środowiska - Jaqueline Cramer (PvdA)
Minister ds. Mieszkań, Integracji i Zarządzania Dzielnicami - Ella Vogelaar (PvdA)
Minister Transportu i Gospodarki Wodnej - Camiel Eurlings (CDA)
Minister Gospodarki - Maria van der Hoeven (CDA)
Minister Rolnictwa, Przyrody i Jakości Żywności - Gerda Verburg (CDA)
Minister Pracy i Spraw Socjalnych - Piet Hein Donner (CDA)
Minister Zdrowia, Dobrobytu i Sportu - Ab Klink (CDA)
Sekretarze stanu:
ds. społecznych - Ahmed Aboutaleb (PvdA)
ds. edukacji - Sharon Dijksma (PvdA)
ds. europejskich - Frans Timmermans (PvdA)
w resorcie sprawiedliwości - Nebahat Albayrak (PvdA)
w ministerstwie zdrowia - Jet Bussemaker (PvdA)
ds. gospodarczych - Frans Heemskerk (PvdA)
ds. edukacji - Maria van Bijsterveldt (CDA)
w resorcie finansów - Jan Kees de Jager (CDA)
ds. obrony - Cees van der Knaap (CDA)
ds. wewnętrznych - Ank Bijleveld (CDA)
w resorcie transportu - Tineke Huizinga (CU)
Porozumienie koalicyjne między CDA, PvdA i CU opiera się na 6 filarach:
- aktywna i konstruktywna rola Niderlandów w Europie i na świecie. Deklaruje się włączenie w działania NATO, UE oraz ONZ. Kluczowym zagadnieniem jest reforma organów Unii tak, aby współpraca w jej ramach była bardziej efektywna. Ponadto Niderlandy nadal będą aktywnie działać na rzecz współpracy rozwojowej i realizacji Celów Milenijnych.
- Innowacyjna, konkurencyjna i rozwijająca się gospodarka. Bez zdrowej gospodarki, która będzie konkurencyjna, bez sprzyjającego klimatu inwestycyjnego, nie będzie możliwe zapewnienie w przyszłości miejsc pracy oraz realizowanie kosztownych projektów społecznych. Nowy rząd zdaje sobie sprawę z faktu, że społeczeństwo Niderlandów się starzeje. Dlatego konieczne są zmiany w sposobie pracy, kształcenia, zabezpieczenia społecznego. Planowane jest ułatwienie współpracy pomiędzy uniwersytetami, centrami badawczymi i przedsiębiorstwami. Przygotowywana jest długofalowa strategia innowacyjna, która przewiduje powstanie platformy innowacyjnej, która wzmocni współpracę pomiędzy tymi podmiotami. Planuje się zmniejszenie do 2012r. o połowę liczby uczniów, którzy nie kończą szkół.
- Zdrowe środowisko życia. Obejmuje to nie tylko czyste środowisko naturalne ale również walkę ze zmianami klimatycznymi, rosnącym poziomem konsumpcji energii, braki w dostępie do wody, zanieczyszczenia. Celem rządu będą działania na rzecz poprawy stanu środowiska tak, aby do 2020r. Niderlandy stały się jednym z najbardziej efektywnych konsumentów energii. By to osiągnąć konieczne jest oszczędzanie energii, korzystanie z alternatywnych źródeł energii oraz redukcja i magazynowanie CO2.
- Spójność socjalna. Podkreśla się konieczność współpracy pomiędzy różnymi grupami społecznymi. Siłą państwa jest to, że jego obywatele pochodzą z rozmaitych grup etnicznych i reprezentują różne kultury. W związku z coraz mniejszym znaczeniem tradycyjnych więzi, konieczne są działania mające na celu niedopuszczenie do atomizacji społeczeństwa. Rząd przygotuje projekty zmierzające do osiągnięcia tych celów. Dzielnice ?problemowe" mają stać się bezpieczne i przyjazne obywatelom. Gabinet będzie działał wspólnie z gminami, korporacjami mieszkaniowymi, środowiskami biznesowymi, policją, szkołami. Szczebel centralny będzie współfinansował konkretne projekty. Drugi projekt skoncentruje się na integracji imigrantów ze społecznością lokalną, zapewnianiu większej dostępności kursów językowych. Trzeci projekt ma zwiększyć szanse dzieci. Utworzone zostaną Centra dla Młodzieży i Rodziny.
- Bezpieczeństwo, stabilność, szacunek. Zapewnienie bezpieczeństwa jest podstawowym zadaniem każdego państwa. Konieczne jest działanie na rzecz bezpieczeństwa klimatycznego, walki z terroryzmem, rządów prawa. Nie jest to wyłącznie zadanie dla policji i wymiaru sprawiedliwości. Także obywatele, przedsiębiorstwa i organizacje społeczne są współodpowiedzialne. Przygotowany zostanie projekt, którego celem ma być prewencja przestępczości (w tym popełnianej przez młodzież), radykalizacji, zachowań aspołecznych.
- Rząd jako spoiwo i odpowiedzialny sektor publiczny. Wszystkie projekty i działania gabinetu koncentrować się będą na człowieku, nie na systemach. Otwartość na obywatela ma być charakterystyczna dla tego gabinetu. Przedstawiony zostanie program na rzecz Randstad, tak aby obszar ten zapewniał lepsze warunki do mieszkania, pracy i życia.
Notki biograficzne nowych członków gabinetu
1. Wouter Bos (PvdA) - wicepremier i minister finansów.
Wouter Jacob Bos. Urodzony 14 lipca 1963 we Vlaanderingen. Członek parlamentu od 1998r. wcześniej pracował w Shell. W latach 1998-2000 na stanowisku sekretarza stanu w Min. Finansów (gabinet Paars II). Od listopada 2002r. przewodniczący frakcji PvdA i lider polityczny partii. Lider opozycji wobec gabinetu premiera Balkenende. W wyborach w listopadzie 2006r. poprowadził PvdA do wyborów jako lider listy. Wybory były porażką dla partii - na pół roku przed wyborami w sondażach PvdA przypadało 60 mandatów a ostatecznie uzyskano 33 (o 9 miejsc mniej niż w wyborach w 2003r.). Pomimo porażki, został już po wyborach jednomyślnie ponownie wybrany na lidera partii W wyniku negocjacji pomiędzy CDA, PvdA i ChristenUnie mianowany na stanowisko Wicepremiera i Ministra Finansów w lutym 2007.
2. Maria van der Hoeven (CDA) - minister gospodarki.
Maria Josephina Arnoldina van der Hoeven. Urodzona 13 września 1949r. w Meerssen. Z ramienia CDA była członkiem rady miejskiej Maastricht w latach 1974 - 1991 (ostatnie lata jako lider partii). Od 1991r. członek parlamentu. 22 lipca 2002 została ministrem Edukacji, Kultury i Nauki w gabinecie Balkenende I. Pełniła tę funkcję aż do 21 lutego 2007. Po wyborach w listopadzie 2006r. CDA wystawiła ją jako swoją kandydatkę na stanowisko przewodniczącego izby niższej parlamentu. Przegrała w 3 rundzie z Gerdi Verbeert. Mężatka, katoliczka. Komentatorzy wyrażają obawy, iż nie ma ona wystarczającego doświadczenia w sprawach gospodarczych.
3. Camiel Eurlingd (CDA) - minister transportu i gospodarki wodnej.
Camiel Martinus Petrus Stephanus (Camiel) Eurlings. Urodzony 16 września 1973r. w Valkenburg. Syn Martina Eurlings'a zarządzającego prowincją Limburgii. Od 1993r. studiował Technische Bedrijskunde (zarządzanie przedsiębiorstwami technicznymi) w Eindhoven. W wieku 20 lat wybrany do rady lokalnej w Valkenburg. W 1998r. rozpoczął studia na kierunku zarządanie przedsiębiorstwami i marketing. W tym samym roku wybrany do izby niższej parlamentu z ramienia CDA. We frakcji partii zasiadał w zarządzie, gdzie był rzecznikiem ds. europejskich, zagranicznych i transportu/gospodarki wodnej. Od 2004r. eurodeputowany, przewodniczący grupy posłów CDA. Zajmował się sprawami zagranicznymi, swobód obywatelskich oraz wymiarem sprawiedliwości i sprawami wewnętrznymi. Był sprawozdawcą ws. negocjacji akcesyjnych Turcji do UE. Był wiceprzewodniczącym Europejskiej Partii Ludowej. Niektórzy komentatorzy typują go na następcę J. P. Balkenende.
4. Jacqueline Cramer (PvdA) - minister mieszkalnictwa, gospodarki przestrzennej i środowiska (VROM).
Prof. dr Jacqueline Marian Cramer. Urodzona 10 kwietnia 1051r. w Amsterdamie. Od 1970 do 1976 studiowała biologię na Uniwersytecie w Amsterdamie. Od 1996r. wykłada zarządzanie środowiskiem na Uniwersytecie Erazma w Rotterdamie a od 2005r. jest profesorem Instytutu Kopernika na Uniwersytecie w Utrechcie. Ponadto była członkiem Rady Nadzorczej Shell oraz członkiem Rady Ekonomiczno-Społecznej. Współpracowała także z Philips oraz była doradcą rządowym. Wcześniej pełniła funkcję dyrektora stowarzyszenia Natura i Środowisko oraz przedsiębiorstwa Cramer Milieuadvies (Cramer Doradztwo ws. Środowiska).
5. Maxime Jacques Marcel Verhagen (CDA) - minister spraw zagranicznych.
M. Verhagen urodził się w Maastricht w 1956. Od 2002 przewodniczy frakcji chrześcijańskich demokratów (CDA) w Parlamencie. Zawsze wierny premierowi Balkenende miał duży udział w powrocie w 2002 r. CDA na szczyt władzy. Verhagen jest dobrym przykładem zawodowego polityka. Po ukończeniu studiów historycznych na uniwersytecie w Lejdzie w 1986, całą karierę związał ze swoją partią. Był przewodniczącym młodzieżowej frakcji CDA(CDJA1980-1989), współpracował z posłami do parlamentu z ramienia CDA, był przewodniczącym frakcji CDA w radzie miejskiej w Oestgeest(1986-1989) a od 1989 do 1994 członkiem Parlamentu Europejskiego. Do Drugiej Izby Parlamentu wszedł w 1994, kiedy CDA była jeszcze w opozycji. Głównymi obszarami jego zainteresowania były sprawy zagraniczne, obrony oraz europejskie. Był wymieniany jako kandydat do objęcia stanowiska Ministra Spraw Zagranicznych w poprzednich gabinetach. Mimo że Verhagen przez ostatnie lata pozostawał niejako w cieniu, zawsze w decyzjach partyjnych odczuwalny był jego wpływ. Jego bardziej proatlantyckie poglądy wielokrotnie były przyczyną konfliktu z ministrem Botem(CDA)
6. Ella Vogelaar (PvdA) - minister programowy ds. mieszkalnictwa, dzielnic i integracji (w ramach VROM)
Catharina Pieternella (Ella) Vogelaar. Urodzona 23 grudnia 1949r. w Steenbergen. Od 2000r. pracowała jako niezależny doradca/interim manager. Była liderem projektu realizowanego przez Taskforce Inburgeging (Grupa Zadaniowa ds. Integracji Społecznej) i jest przewodniczącą organizacji branżowej przedsiębiorstw reintegrujących (pracy chronionej). Doradzała organizacjom i przedsiębiorstwom w sprawach rynku pracy, bezpieczeństwa socjalnego, zapytań dotyczących wykształcenia i integracji mieszkańców. Ma doświadczenie w zarządzaniu/współpracy z publicznymi organizacjami pośredniczącymi w znalezieniu pracy, które współpracują z podmiotami rynkowymi (biuro pośrednictwa pracy Start, przedsiębiorstwa reintegrujące, Przedsiębiorstwo Komunikacji m. Amsterdam. Przez 15 lat pełniła różne funkcje zarządcze w ramach ruchu związkowego, m.in. była przewodniczącą związku pracowników edukacji w ramach związku FNV (ABOP) oraz była wiceprzewodniczącą FNV. Przez 3 lata pracowała jako manager projektu w ministerstwie spraw socjalnych. Ponadto była prezesem-komisarzem Unilever Nederland, przewodniczącą związku reintegracyjnego Boaborea i członkiem zarządu VNO-NCW.
Jej zadaniem będzie rewitalizacja "problemowych" dzielnic oraz opracowanie programów integracji i nauki języka dla mieszkańców dzielnic. Jej budżet na ten cel wynosi około 1 mld euro.
7. Gerda Verburg (CDA) - minister rolnictwa, przyrody i jakości żywności.
Gerritje (Gerda) Verburg. Urodzona 19 sierpnia 1957r. w Zwammerdam. Edukacja w zakresie zarządzania personelem i stosunków pracy. Od 1980r. pracowała w organizacji Chrześcijańska Młodzież Wiejska. Od 1982r. pracowała w CNV (Chrześcijańskie Narodowe Związki Zawodowe). Od 1990 w zarządzie tego związku. Od 1997r. rozpoczęła działalność gospodarczą (komunikacja, biuro projektowe), lecz już w 1998r. została wybrana do parlamentu. Wiceprzewodnicząca frakcji CDA. W 2003r. startowała na stanowisko przewodniczącej izby lecz przegrała w 2 rundzie. W 2000r. jako jedyna posłanka CDA głosowała za legalizacją małżeństw homoseksualnych. W wyborach parlamentarnych w listopadzie 2006r. była na 4 miejscu na liście CDA. Członkini Niderlandzkiej Królewskiej Sportowej Federacji Hippicznej.
8. Bertkoenders, właściwie Albert Gerard Koenders - minister rozwoju współpracy
Urodził się w 1958 roku w Arnhem. Studiował na Wydziale Nauk Politycznych Wolnego Uniwersytetu w Amsterdamie oraz na Uniwersytecie Johna Hopkinsa w Bolonii i w Waszyngtonie DC na kierunkach stosunki międzynarodowe i ekonomia. W związku z tym, że w 2006 pełnił funkcję przewodniczącego Komitetu Wojskowego NATO do ostatniego momentu liczył na nominację na ministra obrony. Jeżeli chodzi o jego zainteresowania, wydaje się on, jakby skrojony to nowej roli. Nie tylko ze względu na jego zdolności intelektualne, ale także przez to, za czym przez szereg lat obstawał mianowicie za synergizmem ministerstw obrony i rozwoju. Również dlatego, że przez szereg lat z ramienia ONZ pracował w Mozambiku, Południowej Afryce i Meksyku. Ponadto B.Koenders pracował w Komisji Europejskiej (1995-1997). Zasiadał w zarządzie Fundacji Rozwoju Międzynarodowego w Hadze oraz pełnił funkcję wiceprzewodniczącego Komisji Atlantyckiej. Był również członkiem komisji parlamentarnej ?Srebrenica".
Najbardziej znaną akcją Koendersa jako członka parlamentu było poparcie dla pokojowej misji, w Uruzganie. Jego zamysł połączenia misji odbudowy na polach zarządzania i rozwoju gospodarki z demonstracją siły militarnej dla utrzymania pokoju, doskonale pasowała do jego synergistycznych poglądów. Misja w Uruzganie nie była pierwszą pokojową misją, w której odegrał on szczególną rolę. Podczas debaty parlamentarnej na temat misji do Erytrei to on obstawał przy tym żeby wysłać tam holenderskie helikoptery.
9. Piet Hein Donner (CDA) - minister pracy i spraw socjalnych.
Jan Pieter Hendrik (Piet Hein) Donner. Urodzony 20 października 1948r. w Amsterdamie. Pochodzi z rodziny prawniczej. Jego dziadek, Jan Donner był ministrem sprawiedliwości w latach 1926-33 a ojciec sędzią ETS i Komisji Trzech przy badaniu afery Lockheed. Piet Hein Donner sam jest prawnikiem, był m.in. członkiem Rady Naukowej ds. Polityki Państwa, członkiem Rady Stanu. Po wyborach w 2003r. został mianowany przez królową na informatora (osobę odpowiedzialną za ułatwienie negocjacji koalicyjnych i informowanie królowej o postępach). Od 2002 do 2006r. minister sprawiedliwości w kolejnych gabinetach J.P. Balkenende. Złożył dymisję ze stanowiska 21 września 2006r. po opublikowaniu raportu końcowego grupy badającej bezpieczeństwo w zw. z pożarem w sektorze dla więźniów w porcie lotniczym Schiphol. Raport stwierdzał, że organem odpowiedzialnym za bezpieczeństwo przeciwpożarowe jest Służba Dyrektyw Prawnych, podlegająca Ministerstwu Sprawiedliwości. W 2005r. wybrany Politykiem Roku. W lutym 2006r. pod pseudonimem De Don wystąpił z rapową piosenką w której propagował swoją propozycję zaostrzenia reguł dot. narkotyków.
10. Frans Timmermans (PvdA) - sekretarz stanu do spraw europejskich
Urodzony w Maastricht w 1961.Studiował filologię francuską na Uniwersytecie w Nijmegen (1980-1985), prawo, literaturę i historię na uniwersytecie w Nancy, który ukończył w 1985 roku. Karierę rozpoczął jako dyplomata na stanowisku sekretarza ambasady w Moskwie (1990-1993). W latach 1994-1995 współpracował z Komisarzem Europejskim van den Broekiem jako ekspert w sprawach rosyjskich. Pełnił także funkcję doradcy Wysokiego Komisarza ds mniejszości narodowych. Jako rzecznik ds. europejskich frakcji PvdA w parlamencie, którego członkiem jest od 1998, niejednokrotnie miał ciężki orzech do zgryzienia. Po referendum w sprawie konstytucji europejskiej, której był współautorem jako przedstawiciel parlamentu KN w konwencie, znalazł się w sytuacji, w której grupa jego kolegów z frakcji, wypowiedziała się sceptycznie na temat konstytucji. Wielokrotnie jako rzecznik PvdA musiał w debatach europejskich reprezentować sceptyczne stanowisko partii wobec konstytucji. Nie zawsze zgadzało się to z jego poglądami. Legendarna stała się jego rywalizacja z innym partyjnym specjalistą od spraw międzynarodowych B.Koendersem, obecnym ministrem ds. rozwoju i współpracy. W dniu 12 grudnia 2006 roku Frans Timmermans został odznaczony w Ambasadzie RP w Hadze Krzyżem Oficerskim Orderu Zasługi RP za zaangażowanie na rzecz współpracy z Polską, w tym w szczególności na rzecz uznania zasług żołnierzy polskich w wyzwolenie Holandii i rehabilitacji Generała Sosabowskiego.
11. Ahmed Aboutaleb (PvdA) - sekretarz stanu ds. społecznych.
Ahmed Aboutaleb. Urodzony 29 sierpnia 1961 w Beni Sidel (Maroko). Syn imama. W 1976r. przybył z matką i rodzeństwem do KN. Studiował telekomunikację. Pracował w sektorze mediów (telewizja Veronica, NOS-radio, RTL-nieuws). Potem był rzecznikiem prasowym ministerstwa Zdrowia, Dobrobytu i Kultury. W styczniu 2004r. wybrany przez radnych Amsterdamu do Zarządu miasta, gdzie odpowiadał za sprawy edukacji, młodzieży, pracy i dochodów oraz "większego" Amsterdamu. Postrzegany jako twarz PvdA w środowiskach imigrantów. W wyborach do rady miasta w 2006r. uzyskał największą liczbę głosów. Do jego kompetencji należą: decentralizacja rynku pracy, otwarcie rynku pracy, polityka ws. ubóstwa, prognozy socjalne, ubezpieczenia społeczne, sprawy zagraniczne z ww. obszarów, windykacje i przeciwdziałanie oszustwom wobec systemu ubezpieczeniowego.
12. Frank Heemskerk (PvdA) - sekretarz stanu ds. ekonomicznych
Frank Heemskerk. Urodzony 26 lipca 1969r. w Haarlem. Studiował ekonomię na Uniwestytecie Amsterdamskim. Następnie robił karierę w sektorze bankowym (ABN AMRO). Wybrany do izby niższej parlamentu w 2003r. z ramienia PvdA. Zajmował się sprawami gospodarczymi i reformą służby zdrowia. W wyborach parlamentarnych w listopadzie 2006r. nie został wybrany.
Zajmować się będzie polityką handlową, inwestycjami zagranicznymi, korporacjami transnarodowymi, praktykami przedsiębiorstw, prawami konsumentów, informatyzacją i technologiami telekomunikacyjnymi, pocztą i telekomunikacją, małymi i średnimi przedsiębiorstwami, statystyką, turystyką, izbami handlowymi, opłatami administracyjnymi i zezwoleniami, ochroną konkurencji.
13. Jan Kees de Jager (CDA) - sekretarz stanu ds. finansów.
J.C. (Jan Kees) de Jager. Urodzony 10 lutego 1969 w Kapelle. Ekonomista. Studiował ekonomię i prawo na Uniwersytecie Nyenrode in Business Administration a potem na Uniwersytecie Erazma w Rotterdamie. Pracował w firmie internetowej ISM eCompany (od 1992 jako współwłaściciel). Członek zarządu CDA oraz rozmaitych organizacji biznesowych i ekonomicznych. Napisał gospodarczą część programu wyborczego CDA przed wyborami w 2006r. Za swoją pracę w sektorze innowacyjnym otrzymał nagrodę ICT Personality 2007 nadawaną przez organizację branżową ICT Office. Jeszcze przed otrzymaniem nominacji, ujawniono informacje, że jego firma przez rok nie wypłacała premii emerytalnych dla 4 pracowników z oddziału przedsiębiorstwa w Eindhoven. Po orzeczeniu sądu, kwoty te zostały wypłacone. Jako sekretarz stanu ds. finansowych będzie zajmował się sprawami fiskalnymi - reorganizacją służby podatkowej (ok. 30.000 urzędników) oraz budową nowego, kompletnie zautomatyzowanego fiskalnego systemu komputerowego.
Do jego zakresu obowiązków należą: wszystkie kwestie dot. spraw fiskalnych i służby skarbowej, prace nad zmniejszeniem obciążeń administracyjnych względem przedsiębiorców, sprawy dot. Mennicy Niderlandzkiej, Towarzystwa Obsługującego Niderlandzką Loterię Państwową.
14. Tineke Huizinga (CU) - sekretarz stanu w ministerstwie transportu i gospodarki wodnej.
Johanna Catharina (Tineke) Huizinga-Heringa. Urodzona 16 lutego 1960 w Dantumadeel. Córka dyrektora szkoły podstawowej. W 1978r. rozpoczęła studia w Utrechcie. Członkini chrześcijańskiego związku studenckiego Ichtus. Po ukończeniu studiów przeprowadziła się do Heerenveen, gdzie była radną. Współpracowała z chrześcijańskim stowarzyszeniem Open Doors oraz VluchtelingenWerk Nederland (Praca z Azylantami Niderlandy). W 1998r. stała się liderem ówczesnej partii RPF w Heerensveen (w radzie miasta do 2002r.) Włączyła się w proces tworzenia nowej partii ChristenUnie. Od 2002r. parlamentarzystka w izbie niższej z ramienia ChristenUnie. Była członkiem komisji śledczej ws. Srebrenicy (2002-2003). Wcześniejszy kandydat CU, Benne van Popta stwierdził, że nie jest stanie objąć tego stanowiska. Zajmować się będzie problematyką dot. gospodarki wodnej (śródlądowej i morskiej, infrastruktury portowej) zdecentralizowanym transportem publicznym, Królewskim Niderlandzkim Instytutem Meteorologicznym.
(opr. J. Wołosz, aplikant, WE)
Do góry
|